കലാശക്കൊട്ട്

സ്കൂള്‍ യുവജനോത്സവനങ്ങള്‍ക്കും കോളേജ് ഫെസ്റ്റിനുമിടക്കൊക്കെ ചെറിയതോതിലുള്ള അടിപിടികളുണ്ടാകുന്നത് പലപ്പോഴും കണ്ടിട്ടുണ്ട്..മാറി നിന്നു കണ്ടു നില്‍ക്കുകയല്ലാതെ പങ്കെടുക്കാനുള്ള സാഹചര്യം ഞാനധികം ഒരുക്കാറില്ല...എന്നാല്‍ വളരെ അപ്രതീക്ഷിതമായി ഇത്തരം ഒരു കലാപരിപാടിയില്‍ ഇരയാകപ്പെടേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്..പോളീ പഠനകാലത്താണ് സംഭവം.
ഗവണ്‍മെന്റെ സ്ഥാപനം ആയതു കൊണ്ട് സമരങ്ങളും പ്രകടനങ്ങളും പ്രവര്‍ത്തിദിവസങ്ങളേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ കണ്ടുവരുന്ന വിദ്യാലയമാണ്.എസ്.എഫ്.ഐ എന്ന ഒരൊറ്റ പാര്‍ട്ടിയേ ഇവിടെ ഭരിക്കുകയൊള്ളൂ..അല്ലെങ്കില്‍ സമ്മതിക്കുകയൊള്ളൂ എന്നു വേണമെങ്കില്‍ പറയാം..അതിനൊരു കാരണം ഹോസ്റ്റലില്‍ അരു വന്നാലും ഏതു പാര്‍ട്ടിക്കാരനായലും അവസാനം എസ്.എഫ്.ഐക്കാരനാകണം! അല്ലെങ്കില്‍ നിലനില്‍പ്പില്ല..അദ്യമൊക്കെ എന്റെ ക്ലാസ് ഒന്നടങ്കം വിപ്ലവം പഠിക്കാനിറങ്ങി..സമ്മേളനവും നാടകവും സംഘഗാനവും അങ്ങനെ എല്ലാവരും സാതന്ത്ര്യവും ജനാധിപത്യവും സോഷ്യലിസവും നിലനിര്‍ത്താന്‍ മുന്നിട്ടറങ്ങി.എന്നാല്‍ ചില നേതാക്കന്മാര്‍ പാര്‍ട്ടിപ്രവര്‍ത്തനവും സമരവും മാത്രം ലക്ഷ്യം കണ്ട് പ്രവര്‍ത്തനം അരംഭിച്ചതോടെ പതിയെ പതിയെ എസ്.എഫ്.ഐ യുമായി ഒരകല്‍ച്ച എല്ലാവരിലും കണ്ടു തുടങ്ങി..തുടര്‍ച്ചയായ സമര പരമ്പര..പ്രീഡിഗ്രിക്കു പഠിക്കുമ്പോള്‍ കുറേ സമരങ്ങള്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.അതു പക്ഷേ ന്യൂസ് പേപ്പറില്‍ അറിയിപ്പൊക്കെ കാണുമ്പോഴേ ഉണ്ടാകൂ..ഇതതല്ല! ഏന്തിനൊക്കെ സമരങ്ങള്‍ നടത്താം എന്നതിനു പഠിക്കുന്നതു പോലെ..ഒരിക്കല്‍ ‘പ്രിന്റിംഗ് ടെക്നോളജി‘എന്ന ബ്രാഞ്ചിന്റെ ആവശ്യാര്‍ത്ഥം ഞങ്ങള്‍ കമ്പ്യൂട്ടര്‍വിഭാഗം ഗവണ്‍മെന്റ് പ്രസ്സിനുമുന്‍പില്‍ സമരം നടത്താന്‍ ക്ലാസുമുടക്കി പോകണമെന്ന് ഉത്തരവ് വന്നു.പക്ഷേ പ്രിന്റിംഗ് ടെക്നോളജിക്കാര്‍ സമരത്തിനിറങ്ങാതെ വീട്ടില്‍ പോകുന്ന കാഴ്ച്ച ഞങ്ങള്‍ തന്നെ കണ്ടതോടെ ഞങ്ങളിലെ സംഘടിതബോധം ഉണര്‍ന്നു!നിസ്സഹകരണത്തിന്റെ പാത വെട്ടിത്തുറന്ന് അടുത്ത വര്‍ഷം തന്നെ സ്വതന്ത്രനായി ഒരുപ്രതിനിധിയെ ക്ലാസില്‍ നിന്നു മത്സരിപ്പിച്ചു ജയിപ്പിച്ചു.
         എന്നാല്‍ ഞാനപ്പോഴും ഈ രാഷ്ടീയക്കാര്യങ്ങളിലേക്കു കാര്യമായി ഇറങ്ങിയിരുന്നില്ല.. വിദ്യാര്‍ത്ഥി രാഷ്ട്രീയത്തെക്കുറിച്ച് ആഴത്തില്‍ ചിന്തിക്കാനോ പ്രവര്‍ത്തിക്കാനോ ഒന്നും അന്നത്തെ മനസ്തിഥിയില്‍ തോന്നിയിരുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം..അങ്ങിനെയിരിക്കെ എസ്.എഫ്.ഐ യുടെ സമരപരിപാടിയുടെ ഭാഗമായി ഒരു നിരാഹാര സത്യാഗ്രഹം ഉണ്ടായി.പ്രിന്‍സിപ്പാളിന്റെ റൂമിനു മുന്‍പില്‍..അവര്‍ക്കു അഭിവാദ്യം നേരാന്‍ ഒരു പ്രകടനം എല്ലാ ക്ലാസുകാരും നടത്തണമെന്ന് വല്യേട്ടന്‍മാരുടെ ആജ്ഞാപനം!എസ്.എഫ്.ഐയുടെ ഒരു മെംബര്‍ ആയതു കൊണ്ട് ഞാനും കൂടി..പണ്ടുമുതലേ എന്റെ ഒരു ആഗ്രഹമായിരുന്നു മുദ്രാവാക്യം വിളിക്കാന്‍..ആ ആശ അന്നത്തോടെ തീര്‍ത്തു..
        “ചോര ചോര ചെഞ്ചോര ചുടുചോരച്ചാലൊഴുകട്ടെ...നാടിന്‍ മോചന രണാങ്കണത്തില്‍
അടരാടും പ്രിയ സഖാക്കളെ.. അഭിവാദ്യങ്ങള്‍..അഭിവാദ്യങ്ങള്‍.. നിങ്ങള്‍ക്കായിരമഭിവാദ്യങ്ങള്‍... സ്വാതന്ത്ര്യം ജനാധിപത്യം സോഷ്യലിസം സിന്ദാബാദ്...”
നിനച്ചിരിക്കാതെ എന്റെ കണ്ഠനാളത്തില്‍ നിന്നുണര്‍ന്ന ശബ്ദത്തിന്റെ ഗാംഭീര്യം വല്യേട്ടന്മാരെ ഞെട്ടിച്ചു! അന്നത്തോടെ എന്നെപ്പിടിച്ചു എക്സിക്കുട്ടിവ് മെംബറാക്കി..പക്ഷേ..ഞാന്‍ ക്ലാസു കട്ട് ചെയ്തു കമിറ്റി കൂടാനൊന്നും തയ്യാറായിരുന്നില്ല..ക്ലാസിലെ നിസ്സഹകരണ പ്രസ്ഥാനവുമായി യോജിച്ചു പോകാന്‍ തന്നെയായിരുന്നു എന്റെ തീരുമാനം.
വര്‍ഷാന്ത്യത്തോടെയാണ് ഒരു പുതിയ പാര്‍ട്ടി രൂപീകരണം നടന്നത്..എന്റെ കുറെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടു തന്നെ അതിനും ഞാന്‍ പോയി കെ.എസ്.യു.ആകെ പതിനഞ്ചോളം പേരുണ്ട്..ഒരു കാലത്തും നേരെ നില്‍ക്കാത്ത കൊടിമരം ഒന്നുകൂടി ഉയര്‍ത്തി നീലക്കൊടിയും കെട്ടി ഒരു പ്രകടനം നടത്തി..കെ.എസ്.യു ഉയര്‍ത്തെഴുന്നേറ്റു..മുദ്രാവാക്യം വിളിക്കാനുള്ള ഭാഗ്യം ഇവിടെയും എന്നോടോപ്പമായിരുന്നു...
      "അമ്പത്തേഴില്‍ ആലപ്പുഴയില്‍ ആന്റണി വയലാര്‍ ഉമ്മന്‍ചാണ്ടി ഉദിച്ചുയര്‍ത്തിയ പ്രസ്ഥാനം ..അതാണതാണീ പ്രസ്ഥാനം..കെ.എസ്.യു സിന്ദാബാദ്...”
ഈ ജാഥക്കു പങ്കെടുത്തെങ്കിലും എസ്.എഫ്.ഐ ചേട്ടന്മാരുമായി ഒരു അകല്‍ച്ചയും വന്നിരുന്നില്ല എന്നതു സത്യമാണ്..പഴയപോലെതന്നെ എല്ലാവരുമായി നല്ല സൌഹൃദം പുലര്‍ത്തിപോന്നു..
                  അങ്ങനെയിരിക്കേ പോളീ ഡേക്ക് അരങ്ങൊരുങ്ങി..യൂണിയന്‍ ഭാരവാഹികള്‍ പതിവിനു വിപരീതമായി ഒരു ഗാനമേള ട്രൂപ്പിനെ കൊണ്ടു വന്നു..ഞാനൊരു ചുവപ്പും കറുപ്പും കലര്‍ന്ന ഫുള്‍സ്ലീവ് ടീഷര്‍ട്ടും ഇട്ടോണ്ട് ഗാനമേള നടക്കുന്ന ഹാളിലേക്കു ചെന്നു..ആദ്യം എല്ലാവരും നല്ല ആസ്വാദനമായിരുന്നു.പിന്നെ പാട്ടിന്റെ ഗതിക്കനുസരിച്ചു ഏറ്റവും പുറകിലുള്ള ചിലര്‍ ആടാന്‍ തുടങ്ങി..അതു കണ്ടപ്പോള്‍ എനിക്കും കൌതുകമായി.ഞാനും എന്റെ രണ്ടു കൂട്ടുകാരും കൂടി ചില സ്റ്റെപ്പുകള്‍ പരീക്ഷിച്ചു..എല്ലാവരും പരിചയക്കാര്‍..പക്ഷേ അതിനിടക്ക് എന്റെ ഒരു സുഹൃത്തു വന്നറിയിച്ചു..“കളി നിര്‍ത്തി സീറ്റില്‍ വന്നിരുന്നോ..എല്ലാരും വെള്ളത്തിലാ.”ഇതുകേട്ടതും എന്റെ കൂടെയുള്ളവര്‍ സ്ഥലം വിട്ടു..ഞാന്‍ പക്ഷേ ചേട്ടന്മാരോടൊപ്പം തന്നെ തുള്ളാന്‍ തുടങ്ങി..ആടുന്നതിന്റെ ഇടക്കു ഒരു വശത്തു നിന്നു ഒരു തള്ളല്‍ വരും ..അതു ഇടക്കിടെ നടന്നു കൊണ്ടിരുന്നു..ഞാനതൊരു തമാശയായികണ്ടു..അപ്പോഴാണ് “പടയപ്പയിലെ” എന്‍ പേരു പടയപ്പ എന്ന പാട്ടു പാടാന്‍ തുടങ്ങിയത്...എല്ലാവരും തകര്‍പ്പന്‍ പേര്‍ഫൊര്‍മന്‍സ്.. അതിനിടക്കാണ് ശക്തമായ ഒരു തള്ളല്‍ വന്നത്.ചീട്ടു കൊട്ടാരം പോലെ ഓരോരുത്തരായ് വീഴാന്‍ പോകുന്നു...എന്റെ ചലനങ്ങള്‍ തെറ്റിപ്പോയി ..നേരെ ചെന്നു വീണതു തൊട്ടടുത്തു നില്‍ക്കുന്ന മസില്‍മാന്‍ ബിനോയിയുടെ ദേഹത്താണ്..ആരോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു...”മുനീര്‍ ബിനോയിയെ അടിച്ചു” ഞാന്‍ ബിനോയിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു..പക്ഷേ..ബിനോയി ചിരിച്ചില്ല...ഞാന്‍ രണ്ടു സ്റ്റെപ്പ് പിന്നോക്കം വെച്ചു. പെട്ടെന്നാണ് ചേട്ടന്മാരും അനിയന്മാരുമായവരൊക്കെ സംഘം ചേരുന്നത് കണ്ടത്..താമാശ കാര്യമയതറിഞ്ഞ ഞാന്‍ കൂടുതല്‍ ചിന്തിച്ചു നില്‍ക്കാതെ പുറത്തേക്ക് ഓടി..ഒന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ ഒരു പത്തമ്പത് പേര്‍ ആര്‍പ്പും വിളിയുമായ് പിറകേ... ഹാളും വിട്ടു പുറത്തേക്കൊടിയ എന്നെ ബിനോയിയുടെ ഒരു കൂട്ടുകാരന്‍ തടഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.“നീ ബിനോയിയെ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ലെങ്കില്‍ നിന്നെയും ഒന്നും ചെയ്യില്ല..അല്ലെങ്കില്‍.....” നിസ്സഹായനായി നിന്ന ഞാന്‍ കൂടുതല്‍ ചര്‍ച്ചകള്‍ക്ക് സമയം കൊടുക്കാതെ കുതറി മാറി ഓട്ടം തുടര്‍ന്നു.കിട്ടിയ ബസ്സിനു ചാടിക്കയറി അപകടഘട്ടം തരണം ചെയ്തതപ്പോഴാണ് ശ്വാസം നേരെ വീണത്..
   ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഉണ്ടായ ഒരു സംഭവം ആയിരുന്നു അത്..കൂട്ടുകാരെപ്പോലെ കണ്ടിരുന്ന ചേട്ടന്മാരെപ്പോലെ ബഹുമാനിച്ചിരുന്ന അവരെന്തിനു എന്നോടിതു ചെയ്യണം? മദ്യാസക്തിയില്‍ തെറ്റിദ്ധാരണ കൊണ്ടുണ്ടായിത്തീര്‍ന്നതായിരിക്കുമോ?യാത്രക്കിടെ ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു നോക്കി!എന്നാല്‍ വീട്ടിലെത്തി കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന സുഹൃത്തിനെ ഫോണ്‍ ചെയ്തപ്പോഴാണറിയുന്നത് എന്റെ കാര്യം അന്വേഷിക്കാന്‍ വന്ന അവനെ ആ കാര്യം പറഞ്ഞ് ബസ് സ്റ്റോപില്‍ വെച്ച് പൊതിരെതല്ലി എന്ന്!!!!
             പിന്നീട് പാര്‍ട്ടി തലങ്ങളില്‍ അന്വേഷിച്ചപ്പോഴണറിയുന്നത് ഇത് മുന്‍ കൂര്‍ ആലോചിച്ചുറപ്പിച്ചതായിരുന്നെന്ന്...ആ വര്‍ഷത്തോടെ വിടപറയുന്ന തലമൂത്ത നേതാക്കന്മാര്‍ക്ക് വിഘടിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ഞങ്ങളെ ഒന്നു ഒതുക്കേണ്ടതുണ്ടയിരുന്നു..മനസ്സില്‍ ഭീതി വളര്‍ത്താനുള്ള ഒരു ചെറിയ ഡോസ്.ഈ ഒരു സംഭവത്തിലൂടെ അവര്‍ ആഗ്രഹിച്ചത് നടന്നു.