പ്രതിഷേധത്തിന്ടെ ആദ്യപാഠം!

           വല്ലിപ്പാന്ടെ കയ്യും പിടിച്ചാണ് ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്കുള്ള അരിയും സാധങ്ങളും വാങ്ങാനായി ആ പീടികയില്‍ പോയിത്തുടങ്ങിയത്. അബ്ബോസാക്കാന്ടെ പലചരക്കു കട. ഉപ്പു മുതല്‍ കറ്പ്പൂരം വരെ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഈ കടയില്‍ നിന്നാണ് നാട്ടുകരൊക്കെ സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങുന്നത്. വെള്ളക്കുപ്പായവും മുട്ടിനു മേലേക്ക് മടക്കികുത്തിയ വെള്ളത്തുണിയും ചെവിയുടെ ഇടയില്‍ തിരുകി വെച്ച ഒരു പേനയും ഉച്ഛത്തിലുള്ള സംസാരരീതിയും ചിരിയുമൊക്കെയായി അബ്ബോസാക്ക കടയില്‍ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കും. ആ‍ കടയില്‍ നിന്നു കടം വാങ്ങുമ്പോള്‍ കണക്കു കൂട്ടി വെക്കാനൊരു ചെറിയ പുസ്തകവും കൂട്ടിനുണ്ടായിരുന്നു.മാസാവസാ‍നം അബ്ബോസാക്ക തെങ്ങുകയറ്റക്കാരന്‍ ചാമിയെ വിട്ട് പറമ്പിലെ തേങ്ങ മുഴുവനിട്ട് അതിനൊരു വിലയുമിട്ട് വരവു വെക്കും.വാങ്ങിയ സാധനങ്ങളുടെ വിലയേക്കാള്‍ തേങ്ങാ‍വില മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുമെങ്കിലും എന്തോ അബ്ബോസാക്കെന്നും കടം വാങ്ങുമ്പോള്‍ ഒരു പുച്ഛമാണ്.അതു പ്രകടമാക്കാന്‍ പറ്റുന്ന സന്ദര്‍ഭങ്ങളിലൊക്കെ അയാളതു ചെയ്യാനും മടിക്കില്ല.
                    അതറിഞ്ഞു കൊണ്ടു തന്നെ വീട്ടില്‍ നിന്ന് എഴുതിത്തരുന്ന ലിസ്റ്റ് ഒന്നു പരിഷ്കരിച്ചിട്ടേ ഞാന്‍
കൊടുക്കാറുള്ളൂ.കുറേകാലം കളിയാക്കല്‍ കേട്ടു കൊണ്ട് ഞാന്‍ തന്നെ ചെയ്ത ഒരു രീതിയാണത്.കഷ്ടകാലത്തിനു
വല്ല കണ്ണന്‍ ദേവന്‍ ചായപ്പൊടി അരകിലോന്നോ,പിയേഴ്സ് സോപ്പ് ഒരെണ്ണമെന്നോ,കോള്‍ഗേറ്റ് പേസ്റ്റ് വലുതെന്നോ ഒക്കെ എഴുതിയാല്‍ തീര്‍ന്നു കഥ..!   അബ്ബോസാക്കാന്‍റെ മുഖത്ത് ദേഷ്യം കാണുമെന്നു മാത്രമല്ല, വൈകാതെ അതു പ്രകടമാക്കുകയും ചെയ്യും..
         “എന്താപ്പോണ്ടൊരു പവറ്ന്നോ..കടം വാങ്ങുമ്പോ അയിന്ടെ ചേല്ക്കുള്ളത് വാങ്ങിയാപ്പോരെ..”പിന്നൊരു
കളിയാക്കിക്കൊണ്ടുള്ള ചിരിയും!
      ആള്‍ക്കാരുടെ ഇടയില്‍ നിന്നു ഈ രീതിയിലുള്ള വര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞാല്‍ ആകെ വഷളാവുമെന്ന് ചുരുക്കം.
അതു കൊണ്ടു സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങിക്കുമ്പോ അളന്നു മുറിച്ചേ വാങ്ങാന്‍ പറ്റൂ. 50(മില്ലിലിറ്റര്‍) വെളിച്ചണ്ണ,100 നല്ലെണ്ണ,50 ഗ്രാം ചായപ്പൊടി(ലൂസ്), 100 ഗ്രാം പഞ്ചസാര,100 ഗ്രാം വെണ്ടക്ക,150 ഗ്രാം കുമ്പളങ്ങ...
ഇതു പോലെ പോകും ലിസ്റ്റ്.ബുക്കില്‍ കടം വാങ്ങുന്നതു കൊണ്ടുള്ള ഈ ഇരട്ടത്താപ്പ് ഇവിടം കൊണ്ടും തീരില്ല.
എത്ര നേരത്തെ ചെന്നാലും സാധനങ്ങള്‍ കയ്യില്‍ കിട്ടിപ്പോരണമെങ്കില്‍ ഒത്തിരി താമസം പിടിക്കും.കാശും കൊണ്ട് വരുന്നവര്‍ക്ക് കൊടുത്തതിനു ശേഷമേ നമുക്കുള്ളത് എടുക്കാന്‍ തുനിയുകയുള്ളൂ.ഗള്‍ഫുകാരുടെ വീട്ടില്‍ നിന്നുള്ളവരാണെങ്കില്‍ കടം വാങ്ങുമ്പോഴും ആര്‍ഭാടത്തോടെ തന്നെ വാങ്ങാം. അബ്ബോസക്കാടെ മുഖം കറുക്കില്ലാന്ന് മാത്രമല്ല,ആവേശത്തോടെ എടുത്തു കൊടുക്കാനും കൊച്ചു വര്‍ത്തമാനം പറയാനും മുന്‍പന്തിയിലുണ്ടാവും. മനസ്സിലെ അനിഷ്ടം പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഞാന്‍ അതീവ ക്ഷമയോടെ എല്ലാം കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു.

അങ്ങനെയിരിക്കെ വീട്ടില്‍ വിരുന്നുകാര്‍ വന്ന ഒരു വൈകുന്നേരം നാലരമണിക്ക് സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങാനായി
 ഞാന്‍ വീണ്ടും കടയില്‍ ചെന്നു. ലിസ്റ്റിലെ നേന്ത്രപ്പഴവും, അവിലും, മിക്സ്ച്ചറുമൊന്നും അബ്ബോസാക്കാക്കു കണ്ണില്‍ പിടിക്കില്ലാന്ന കാര്യം എനിക്കെപ്പോഴേ തോന്നിയതാണ്.എങ്കിലും ഒന്ന് ശ്രമിച്ചു നോക്കാം എന്ന് കരുതിയാണ് പോയത്.വിചാരിച്ചപോലെതന്നെ അബ്ബോസാക്ക ബുക്കു മേടിച്ചു വായിച്ചു നോക്കി പീടികയുടെ ഒരു മൂലയില്‍ കൊണ്ടു വെച്ചു. അധികം തിരക്കില്ലാതിരുന്നിട്ടും ഒന്നും എടുത്തു തരാതെ ആരോടോ നാട്ടു വര്‍ത്തമാനം
പറഞ്ഞിരുന്നു.പിന്നെ കാശുമായി വരുന്നവറ്ക്കു എടുത്തു കൊടുക്കുകയല്ലാതെ നമ്മുടെ പുസ്തകത്തെ തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നില്ല..ഇടക്കിടെ ഞാന്‍ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും അറിയാത്ത ഭാവം നടിച്ചു!  മൂന്നാം ക്ലാസിലെ പാഠ പുസ്ത്കത്തില്‍ സുശീല എന്ന പവം കുട്ടി റൊട്ടി വാങ്ങാന്‍ തിരക്കുകൂട്ടാതെ ക്ഷമയോടെ നിന്ന കഥ മനസ്സില്‍ ഒരു പാഠമായിട്ടുണ്ടായിരുന്നെകിലും സമയം ഏഴരയായതോടെ എന്‍റെ ക്ഷമ നശിച്ചിരുന്നു..ഞാന്‍ പുസ്തകവും സഞ്ചിയുമെടുത്തു വീട്ടിലേക്കോടി.വന്ന വിരുന്നുകാരൊക്കെ എപ്പോഴേ പോയ്ക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു..
               കാര്യങ്ങളുടെ ഒരു എകദേശ രൂപം ഞാന്‍ ഉപ്പാനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി.ഉപ്പ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പുസ്തകമെടുത്തു എന്തോ കുത്തിക്കുറിക്കുന്നതു കണ്ടു.പിറ്റേ ദിവസം അബ്ബോസാക്കാന്‍റെ കടയില്‍ നിന്നുള്ള വാങ്ങല്‍ നിറ്ത്താനും കടപുസ്തകത്തിലെ കണക്കു കൂട്ടി ക്കൊണ്ടു വരാനും ഉപ്പ പറഞ്ഞതനുസരിച്ചു ഞാന്‍ അവിടേക്കു പോയി.അബ്ബോസാക്ക ഒരോ പേജും കൂട്ടി അവസാനം ഒരു സ്ഥിരം കളിയാക്കല്‍ ചിരിയോടെ അടുത്തു കണ്ട ഒരാളോടു പറഞ്ഞു.
      “നോക്ക് ന്ടെ അംസക്കുട്ട്യേ.. ഇബന്‍റെ പ്പ എഴുതിക്കൂട്ടി വെച്ച് ക്കണത്..ഇക്കങ്ങണ്ട് പോരായിയയിട്ടെയ്...ഹഹ..അല്ലെങ്കിലും ഓന്‍ ഇമ്മാതിരി പൊട്ടത്തരങ്ങള്‍ ന്നെക്കൊണ്ട് വായിപ്പിച്ചില്ലെങ്കിലേ നോക്കണ്ടൂ..ഓന്‍റെ പാറ്ട്ടി ചോപ്പല്ലേ.. ...ഇഹ്ഹഹഹഹ..”      അയാളും അതില്‍ നോക്കി ചിരിച്ചു.
             അവസാനത്തെ പരിഹാസമല്ലേന്ന് കരുതി ഞാനും ചിരിക്കാനൊപ്പം കൂടി.    കാലങ്ങളായുള്ള അബ്ബോസാക്കാന്ടെ പീടികയിലെ കടം വാങ്ങല്‍ അന്നത്തോടെ തീര്‍ന്നു.വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രക്കിടെ എഴുതിയതു ഞാനും വായിച്ചു നോക്കി.       “എന്‍റെ മകന്‍ വൈകുന്നേരം നാലരക്ക് കടയിലെത്തിയിട്ടും ഏഴരവരെ ഒന്നും കിട്ടാതെ സഹികെട്ട് കാലി സഞ്ചിയുമായി വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തി.ഇന്ന് മുതല്‍ ഈ കടയില്‍ നിന്നുള്ള സാധനങ്ങള്‍ ഞങ്ങള്‍ ബഹിഷ്കരിക്കുന്നു.”     ഇങ്ങനെയൊരു കുറിപ്പെഴുതി പ്രതിഷേധം അറിയിച്ചതു കൊണ്ട് അബ്ബോസാക്കാക്ക് ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ലായിരിക്കാം..മറ്റൊരു കടയിലെ കടം വാങ്ങലിലെ ദുഷ്കരമാ‍യ സാഹചര്യത്തിലേക്ക് ഞാന്‍ എത്തിപ്പെട്ടിരിക്കാം.എങ്കിലും അനീതിക്കെതിരെ പ്രതിഷേധിക്കാന്‍ ഇങ്ങനെയും മാര്‍ഗ്ഗമുണ്ട് എന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യമാക്കിത്തന്ന ഒരനുഭവമായിരുന്നു അത്.